Ortodontik tedavide mini vidalar (Mini-Screw Implants, Temporary Anchorage Devices - TADs), diş hekimleri için biyomekanik açıdan önemli bir devrim niteliğindedir. Geleneksel yöntemlerde mümkün olmayan veya çok zor olan diş hareketlerini maksimum ankraj (anchor) sağlayarak gerçekleştirmeye olanak tanır.
Diş hekimlerine yönelik hazırlayacağınız bu konu için, mini vidaların endikasyonları, uygulama bölgeleri ve olası klinik komplikasyonlar üzerinde durmak gerekir.
Mini Vida (TAD) Uygulamasının Temel Prensipleri
Mini vidalar, titanyum veya titanyum alaşımından yapılmış, genellikle 6 ila 12 mm uzunluğunda ve 1.2 ila 2 mm çapında olan küçük vidalardır. Geçici oldukları için tedavi bitiminde kolayca çıkarılırlar.
Endikasyon Alanları
Mini vidalar, özellikle ankrajın tehlikeye girdiği veya tek taraflı diş hareketinin gerekli olduğu durumlarda kullanılır.
- Maksimum Ankraj İhtiyacı: Örneğin, üst arka dişleri öne hareket ettirmeden üst ön dişleri geriye çekmek (retraksiyon). Geleneksel ankrajda, ön dişler geriye çekilirken arka dişler de bir miktar öne kayar (ankraj kaybı). TAD'ler bu kaybı sıfırlar.
- Tam Ark Distalizasyonu: Özellikle II. Sınıf maloklüzyonlarda, üst diş arkının tamamını geriye (distale) hareket ettirmek.
- Oklüzal Düzlem Değişikliği: Açık kapanış (open bite) vakalarında arka dişleri intrüze ederek kapanışın düzeltilmesi.
- Asimetrik Diş Hareketleri: Orta hat kaymalarını düzeltmek için tek taraflı çekim boşluğu kapatma veya asimetrik intrüzyon.
- Cerrahi Olmayan İntrüzyon: Ekstrüzyon sonucu uzayan dişlerin veya tüm bir segmentin cerrahi müdahale olmadan alveoler kemik içine ittirilmesi (intrüzyon).
·Klinik Komplikasyonlar ve Yönetimi
- Mini vidaların kullanımındaki başarı oranı yüksek olsa da, bazı komplikasyonlar hekim tarafından yönetilmelidir:
-
Gevşeme (Lost Stability): En sık görülen komplikasyondur. Vidaların yaklaşık %10 ila %20'si yeterli stabilizasyonu sağlayamaz.
- Nedenleri: Yetersiz kemik kalitesi/kalınlığı, komşu kök teması, vida üzerine erken/aşırı kuvvet yüklenmesi, yetersiz oral hijyen.
- Yönetim: Vida çıkarılır ve birkaç hafta sonra farklı bir açıdan veya yakın bir bölgeye yeniden yerleştirilir.
-
Kök Hasarı: Vidaların kök yüzeyine temas etmesi veya zarar vermesi.
- Önleme: Yerleştirme öncesinde panoramik film veya CBCT ile kökler arası mesafenin net belirlenmesi esastır. Kök hasarı genellikle küçük olduğunda klinik sonuçları minimaldir.